O idioma galego no noso centro educativo Castrillón-Coiro e un idioma pequeno, esquecido, e marxinado. Poderiamos pensar positivamente que é un idioma que está en coiros (un idioma en cueros) coma un crío que irá medrando e poñendo roupas de maior. Outro cantar será ver obxetivamente como vive o galego nesta parroquia e no noso entorno escolar. Mostra do estado de "extinción" no que se atopa esta lingua está na fala dos nosos alumnos e alumnas. Veñen dun medio castelán falante e o galego non é siquera a fala dos seus avós. Mesmo estes lles falan ós netos e netas en castelán.
Teremos que reflexionar por qué mestres, pais, familiares... ocultamos o idioma galego ós rapaces e rapazas galegos. Cales son as razóns profundas que nos levan a autodespreciarnos, rechazar e esquecer as nosas orixes, os nosos antepasados, a nosa historia...
Como educadores teremos que considerar que legalmente o noso alumnado ten que adquirir o mesmo nivel de competencia lingüística tanto en galego como en castelán. E a nosa realidade lingüística indica que os nosos alumnos/as teñen moito que medrar na aprendizaxe e uso do galego.
Vistamos de galego ós nosos alumnos/as con esta lingua agarimosa.
